Wielogłos z wiejskiego podwórka

Projekt Polska moje podwórko to przedsięwzięcie mówiące o Polsce i jej mieszkańcach, skupionych wokół niewielkich wiejskich podwórek. To obranie kierunku poszukiwania tożsamości, bo niemożliwe jest zrozumienie człowieka bez zrozumienia miejsca w którym się wychował. A także wnikliwa próba przyjrzenia się wsi, z perspektywy życia w wiejskim środowisku i rozwijaniu w sobie fundamentalnych wartości. Powrót do swoich korzeni, wpojonych tradycji i religijności. Nadrzędną wartością projektu jest otwarcie się na doświadczenia płynące z życia na wsi, z różnych lokalnych podwórek, które charakteryzują się indywidualnym dla regionu poczuciem przynależności do danego miejsca zarówno w przestrzeni geograficznej jak i pamięci historycznej. To oddanie głosu prostym ludziom, spoglądając na ich codzienność z nieoceniającej perspektywy. Różnorodność polskich „podwórek” jest również szansą na wyzbycie się uprzedzeń, stereotypów i z góry postawionych tez o polskiej wsi.

Działania w ramach projektu mają za zadanie wpłynąć na poszerzenie świadomości istoty wsi w kształtowaniu własnej tożsamości kulturowej. Przybliżeniu jej najważniejszych wartości, poprzez ukazanie tradycji i wspólnych korzeni kulturowych. Ważna jest potrzeba wzajemnego bogacenia się, ponieważ to właśnie poprzez interakcje z innymi środowiskami „podwórkami”, możliwe jest w toku tej komunikacji wzajemne doświadczanie, czerpanie lekcji.

Materialnym i trwałym rezultatem przedsięwzięcia, jest zapis socjologiczny i kulturowy, będący dorobkiem stypendium. Będzie on określał złożoność pracy, ale również udowadniał i dążył do wzajemnego poznania, poszukiwania wspólnych korzeni kulturowych, zrozumienia odmienności i kształtowania wzajemnych pozytywnych odniesień. Projekt ma rozbudować otwartą postawę, rozszerzając zasięg kontaktów i więzi.

Platforma Polska Moje Podwórko jest złożonym przedsięwzięciem w którego skład wchodzi również realizowany od 2018 roku projekt Puk Puk Wigilia, zakładający badania terenowe na obszarze Podlasia w okresie prawosławnych Świąt Bożonarodzeniowych.

twórczość

Jestem fotografem ludzi i dla ludzi. Fotografuje relacje międzyludzkie, przedmioty ściśle powiązane z cżłowiekiem i jego codziennością. Dokumentuję wiejskie podwórka, zbierając historię prostych ludzi na tle przeszłości i życia codziennego. Prowadzę Społeczne Archiwum wsi Grodzisko – miejsca, z którego pochodzę i gdzie ukształtowała się moja wrażliwość. W 2016 roku obroniłam dyplom w Wielkopolskiej Szkole Fotografii. A od 2017 roku nieprzerwanie realizuję cykl fotograficzny „Wszystkie twarze wsi”, prezentujący życie codzienne i kulturowe wsi, a także cykl „Made in Polska” ukazujący Polskę jako kraj kontrastów, niedopowiedzień i kuriozalnych połączeń. Moje fotografie ukazały się w albumie „Patrząc na wieś. Sto lat rozwoju polskiej wsi. Insytutu Rozwoju Wsi i Rolnictwa PAN.

Współpracowałam m.in. z poznańskim miejscem fotografii Pix.house (wystawa w ramach projektu Mój Fyrtel, Moja przestrzeń: Świnie, świnki), Centrum Wspierania Inicjatyw Obywatelskich w Pleszewie, gdzie stale realizuje wystawy i warsztaty twórcze dla seniorów z zakresu archiwistyki. Razem z Urszulą Ziober – animatorką kultury, współtworzę reporterski kolektyw Ucho i Oko.

Strona Polska Moje Podwórko powstała w ramach stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Kultura w sieci”.

Kontakt

Napisz i opowiedz mi o swoim podwórku polskamojepodworko@gmail.com